» Boeken
» Al deze Stenen voor Sparen en Lenen
» Hoofdstuk 5
» Pagina 75-78
Het 60 jarig bestaan wordt gevierd in april 1965. En het is een groot feest: Kindervoorstellingen en een receptie in Cultura. In de Algemene Vergadering krijgt “onze Ere-voorzitter” D. Jonker het woord en wijst er op dat we tijden van schaarste en van overvloed kennen, dat verplicht de bank zorgvuldig met de toevertrouwde middelen om te gaan.
W. Schenk Pzn.
De bank heeft terecht een ruimhartige houding ten opzichte van bedrijfsomzettingen naar bollenteelt,
i.p.v. zaadteelt. Er komt schaalvergroting, niet alleen bij de bedrijven, maar ook de banken zullen
moeten samenwerken. Opnieuw blijkt Chr. Mondt een creatief mens, die naast zijn arbeid
voor de bank ook weer steeds iets bijzonders wist te verzinnen.
Voor het aanbieden van een cadeau heeft hij een uitgebreid lied
geschreven.Na de vergadering zit men nog “enige tijd gezellig
bijeen”.
Tot slot van de feestelijkheden is er begin mei een spaaractie,
met aardige prijzen.
Maar omdat er geldprijzen worden verloot, moet de notaris
ingeschakeld. Op 18 mei 1965 passeert bij notaris Steenpoorte een
acte die de uitgifte van 38 prijzen variërend van 250 tot 10
gulden, regelt.
1970. De gaande en de komende man: Chr. Mondt en J. Kluin.
In 1967 wordt de bank ook actief op verzekeringsgebied in samenwerking met de Onderlinge Brandverzekeringmaatschappij “De Hoop” te Andijk. Door het vertrek van de administrateur van die maatschappij kwam daar een vacature “waarin is benoemd onze adjunct-directeur, de heer J. Op 't Ende.” Op 't Ende was al 15 jaar in dienst van De Hoop, maar men verwacht een goede samenwerking met hem.
Eerste paal voor het nieuwe kantoor.
Gezien de slechte gezondheid van de directeur en zijn leeftijd,
moet gezocht worden naar een nieuwe adj. directeur. Uit
verschillende sollicitanten is per 1 augustus 1967 J. Kluin (de
schoonzoon van Mondt) benoemd. Hij werkte zich snel in en
“heeft getoond de leiding zelfstandig te kunnen voeren.” Met hem start een nieuwe fase waarin de privé-rekeningen zullen
worden ingevoerd en de automatisering zijn intrede in de
bankwereld doet.”
Nog enkele jaren blijft Mondt actief, maar op 1 maart 1970 gaat
hij met pensioen. Zijn laatste officiële daad bij de bank is de
opening van het nieuwe kantoor aan de Horn. Hij onthult daar een
door hem gemaakte tekst die nu de titel van dit boek is geworden.
“Al deze Stenen voor Sparen en Lenen” Zijn opvolger,
Jaap Kluin belicht in zijn toespraak de vele verdiensten van
Mondt. Ook dankt hij het bestuur voor klok die het personeel heeft
gekregen: “die meer zal dienen om het aanvangsuur aan te
geven dan op te letten naar het eind der werktijd.
1970. Kantoor aan de Horn.