» Boeken
» over Andijk
» Andijk in oude ansichten
» Inleiding
"De liefde tot zijn land is ieder aangeboren". Dat geldt voor het
land, maar ook voor de streek, voor het eigen dorp. Wie het dorp verlaat en er
na jaren weer eens terugkeert, bemerkt hoeveel er wel veranderd is, hoeveel totaal
weg en hoeveel er nieuw bijgekomen is. Maar vooral het oude is dan meest interessant,
o ja, dàt is er nog en dàt ook!
Zo zullen ook velen van u deze oude ansichten met genoegen bekijken: veertig,
vijftig jaar terug was dat zó! Nu is er vrijwel geen dorp zóveel
veranderd als Andijk. Tot 1916 bleef alles vrijwel statisch, de veranderingen
waren nooit ingrijpend.
Maar toen kwam de stormnacht van januari 1916. De dijk werd op veel plaatsen
"geramponeerd", (gelukkig niet doorgebroken) en het herstel bracht
vele problemen mee. Gelukkig hadden we een zeer voortvarende burgemeester, een
echte Andijker: Pieter Groot Janszoon, die van doorzetten wist! De dijkgracht
werd met zand dichtgespoten. Leen Volker Az. uit Sliedrecht nam dat karwei aan.
De dijkvoet werd verzwaard met een brede berm. Zwaan en de Geus van den Heuvel
voerden dat uit.
Ongeveer 300 huizen, die in het gedrang kwamen, werden gesloopt of aan nieuwe
wegen herbouwd. De dijkweg werd verlegd en flink verbreed, nieuwe wegen in de
polder aangelegd, nieuwe bruggen gebouwd. Andijk kreeg een heel ander aanzien.
Veel van het oude is hierbij verloren gegaan, het nieuwe is niet altijd mooier!
Vele mooie dorpsgezichten zijn voor altijd verdwenen. Hoe mooi was vroeger de
Kathoek tot aan de Horn, met de vele bruggetjes over de dijkgracht. Een wandeling
op de dijk was daar een genot!
Zo is er meer… maar dat is voorbij. Wij voeren u met deze ansichten langs
de dijk van west naar oost. U bekijkt het maar als een soort "lichtbeeldenavond".
We hopen dat U veel moois zult terugvinden uit de "goeie ouwe tijd"!
Piet Kistemaker, 1971