» Boeken » Andijkers in verzet » Pagina 131-134
Op 5 mei 1977 werd een nieuw verzets- ofwel onderduikersmonument onthuld.
Het eerste monument, uit 1949, dat door de onderduikers was aangeboden, had de
tand des tijds niet kunnen weerstaan.
Het nieuwe monument werd vervaardigd door Rob Ligtvoet uit Amsterdam, en stelt
voor: twee uit steen gehouwen vrouwenhanden, die zich beschermend over een onderduiker
uitstrekken. Ligtvoet nam van het oude monument de tekst over: 'Verberg de verdrevene
en vermeld de omzwervende niet'.
Het monument werd onthuld door de voormalige plaatselijke L.O.-leider Ruiter.
De 88-jarige sprak hierbij een 20 minuten durende rede uit, die hij uit z'n hoofd
had geleerd. (15)
Zijn zoon Jan, die zich naast zijn op zijn witte stok steunende vader had
opgesteld, behoefde als souffleur geen dienst te doen.
Tijdens een na de onthulling belegde bijeenkomst in de raadszaal van het gemeentehuis
spraken de dichter Simon Vinkenoog (16) en Ewout Vanvugt van Amnesty
International. (17)
Simon Vinkenoog gaf in een ontroerend gedicht zijn visie op het beeld: 'Méér
dan twee stenen; een levensteken', waarin hij o.m. zei:
'Wie haat is niet vrij'.
De tranen schoten de dichter in de ogen toen de 79-jarige Ds. Slomp
hem na afloop de hand drukte en zei: 'Bevrijd van de haat: ja, jongen, dat is
het'.
Ewout Vanvugt beëindigde zijn toespraak met deze woorden: 'Het beeld dat
hier wordt onthuld wil een symbool zijn van de strijd tegen verdrukking. Als
vertegenwoordiger van Amnesty International wil ik u voorstellen om daar nog
iets aan toe te voegen. Om dit beeld niet alleen te zien als een verwijzing
naar en blijvend monument van het verleden, van het leed en de moed van zovelen
toen, maar tevens als een inspirerend teken dat wij ook vandaag en in de toekomst
de menselijkheid en solidariteit zullen blijven opbrengen voor de verdrukten
in de wereld'.
Na deze plechtigheid begon een indrukwekkende reünie.
Voor de deelnemers een onvergetelijke dag.
Vooral een dag van herkenning en ontroering!