Kistemaker

Thuis » Boeken » Samen nei de brand » Pagina 29-31

29-31

Zo, dan hebt U nu een paar beste branden meegemaakt, en wordt het nu tijd dat U kennis neemt van wat vrolijker dingen in het korps.
Brandweerlieden houden daar van op z'n tijd, en zijn gek op een feestje. Het was 31 okt. en er stonden grote dingen te gebeuren. Cdt. Sietses, en de brandweermannen Brandsma en Korsman namen deze avond afscheid van het korps. Per brandweerwagen met sirene, arriveerden ze met hun dames bij "Sarto" alwaar een enorme rode loper was uitgelegd. Spuitgasten met geheven straalpijpen stonden klaar om hen te ontvangen. En dan breekt er een feestavond aan zoals dat alleen bij een brandweerkorps kan. Cdt. Sietses werd door de "Opper" hartelijk toegesproken en bedankt voor de verleende diensten. Hij ontving zelfs een onderscheiding van de Koningin, die hem tijdens het opspelden deed verzuchten" "Die Majesteit toch". Uiteraard werd Jb. v. d. Gruiter die avond meteen geïnstalleerd als nieuwe bevelhebber, want een korps zonder Cdt. dat kan natuurlijk niet. Er werden volop feestliederen gezongen ter ere van de afzwaaiers en de pas benoemde.
Het zou te ver voeren, geachte lezer, om zo'n uitbundig feest van voor naar achter te beschrijven, maar U kunt er van overtuigd zijn dat dit soort festiviteiten altijd uiterst prettig verloopt, en een genot is om bij te wonen.
Interessant is nog om te vermelden, dat het aantal dienstjaren die recht geven op het erelidmaatschap gesteld werden op 20 jaar met bestuursfunctie en op 25 jaar zonder. Ieder erelid moet bij zo'n gelegenheid 10 vragen beantwoorden wil hij hiervoor slagen, en op dit feest werd o. a. gevraagd: Noem een isolatiemateriaal wat goed wil branden.

En het bleef zomaar druk in '75.
De spuitgasten kregen haast een beroepscomplex, want op de middag van 21 nov. kreeg de heer P. Kramer, aannemer in grondwerkzaamheden de schrik van z'n leven toen hij met z'n dragline de hoofdleiding van het gas kapot trok. Dat gebeurde op het Kleingouw vlakbij "Het Wapen".
Nu staat er op zulke leidingen een paar leuke atmosferen druk en bij een draaiende motor, kan dat niet missen. Plotseling bevond de heer Kramer zich met happer en al in een brullende vuurzee. Hij ondernam nog een verwoede poging om z'n kostbare machine te redden, maar tegen deze hitte is niet te vechten, en hij moest maken dat ie weg kwam. Met lelijke brandwonden aan gezicht en handen lukte dat maar net. De brandweer, vlug gearriveerd, zag maar één ding te doen, "Het Wapen" en de tegenoverliggende huizen met waterschermen te beveiligen tegen de vlammen, die alle steun kregen van een stevige noord-oosten wind.
Spuiten op een brullende gasvlam heeft geen zin, integendeel, het is nog gevaarlijk ook. Want al krijg je het vuur al weg, dan ontstaat er een enorme gaswolk, die op de gekste momenten weer vlam kan vatten en voor nog groter schade kan zorgen. Er waren al driftige telefoontjtes gepleegd naar het gasbedrijf, en wat de reden was wisten we niet, maar het duurde 3 kwartier voordat de monteurs kwamen opdagen. Ja, toen was het gauw gebeurd, natuurlijk. Maar ondertussen waren de buurtbewoners nou niet bepaald in een verheugde stemming, da's wel duidelijk. Afgezien van Kramers machine was er geen noemenswaardige schade ontstaan, en daar waren alle spuitgasten toch wel een beetje trots op. De mannen hadden tenslotte een nogal drukke en warme 3 kwartier achter de rug.

De Andijkers konden zich er zelfs op beroemen, dat ze het meest bestudeerde korps waren in de omgeving.
Dat was mooi, dat was heel mooi zelfs, maar hoe was het met het materieel en de auto enz? Tja, dat was nou weer niet zo mooi, want de wagen kreeg kuren, en iedereen was blij, dat er nog een kleine pomp op de wagen stond, dan was er in eik geval toch nog wat. Bovendien wilden de mannen ook wel es hogedruk op de wagen, want overal hoorden en lazen wij verhalen over persluchters die met hoge druk naar binnen konden. Dan had je veel en veel beter effect met blussen.
Wat hoge druk is, zullen we hier nader beschrijven, maar eerst een vraag onzerzijds. Wat heb je zo al nodig voor een beste brand? Juist zuurstof natuurlijk. Dan brandbaar materiaal, ook heel goed. Ja, en nu het laatste nog. Uitstekend, een ontbrandingstemperatuur. Met deze 3 elementen heb je een beste brand. Maar nu moet die brand weer uit. Het brandbare materiaal weghalen gaat niet zo best, de zuurstof al helemaal niet, dus blijft er alleen over, het naar beneden draaien van de temperatuur. En dat deed de brandweer nu altijd al met water.
Jan v. d. Heyden wist dat ook al. Maar van Jan tot nu toe kon dat alleen met dikke stralen water. Prachtig natuurlijk, maar het kon nog beter. Bijvoorbeeld met hoge druk. Want als je dan een beste binnenbrand hebt, ga je met perslucht op en een hogedrukslang met pistool naar binnen. Het water staat in die leiding onder hoge druk en de "loop" van het nevelpistool is ook heel klein. Wanneer een spuitgast nu de trekker overhaalt, komt er geen straal water meer uit, maar een mistwolk. Deze uitvinding is geniaal.
De hogedruk heeft nog meer kwaliteiten. Ten eerste gaat door de verneveling de temperatuur in een heel vertrek meteen omlaag, en ten tweede verdringt het de zuurstof. En zonder zuurstof kan het vuur wel inpakken. En last but not least, de waterschade blijft zeer beperkt. En dat wilden de mannen hier nu ook zo graag. Daar had de gemeente Andijk wel begrip voor natuurlijk, maar juist, U zit weer goed, dat kostte nogal wat. En aangezien de brandweer niet de enige instelling was die geld nodig had, belandde deze wens nog even in de onderste la, samen met het zo begeerde alarmsysteem.

Ondertussen deed in deze jaren weer een nieuw fenomeen z'n intrede in de beschaafde wereld en wel de open haarden.
Dat was erg gezellig, en verscheidene doe het zelvers gingen aan de slag. Oude schoorsteenmantels slopen, open haardje metselen, schouwtje erboven, en brullen met de handel. Gezellig met een glaasje in het vuur staren en luisteren naar het geknetter van het vuur. Nu gebeurde het in sommige gevallen dat het geknetter steeds maar toenam, doch niet door de open haard werd veroorzaakt. Soms zelfs terwijl men al op bed lag. Het duurde niet zo lang of de brandweer was weer op pad.
Schoorsteenbrand! De nijvere doe het zelvers hadden zich verkeken op hun schoorsteen. Open haarden kunnen zo'n hitte ontwikkelen, waar een schoorsteenpijp uit het verleden niet geschikt voor is.
Omdat veel woningen al jaren geleden waren gebouwd, was de schoorsteen er ook niet beter op geworden. Kleine scheurtjes in de voegen werden door het gestook alleen maar groter. Ook was de schoorsteen in diverse verbouwde huizen netjes weggewerkt. Door al die oorzaken werden in die tijd de open haarden de hofleverancier van de brandweer.
Kennelijk raakte onze nieuwe brandweercdt. hierdoor ook wat van de kook. Want toen hij zich in een donkere nacht met een schoorsteenbrand naar de plek des onheils spoedde, was hij meteen onvindbaar. Evenzo de brandkraan, die gebruikt moest worden ter bestrijding van de brand. Waar was de brandkraan gebleven? En waar was de commandant? Er werd zeer driftig langs de kant van de weg gezocht, geen kraan. Opeens kwam daar de Cdt. uit het object vandaan, notabene met perslucht op. Hij was helemaal vergeten dat ie Cdt. was. Want commandanten behoren zich op een centrale plaats te bevinden en zeker niet met perslucht op ergens rond te dwalen. Hij werd gelijk door de 1e ondercdt. op deze misvatting gewezen, en deze meldde hem tevens dat er geen brandkraan was te vinden. Gelukkig dat het deze nacht zeer donker was, zodat niemand kon zien hoe rood hij werd. Had de Cdt. warempel z'n auto ook nog op de brandkraan geparkeerd. Het moest verdraaid nog aan toe niet gekker worden en de gebelgde secr. verzekerde hem, dat dit op slag in de notulen vermeld zou worden, want dit moest natuurlijk niet vergeten worden. Om zoiets kun je dan later nog es lachen. Het is U onderhand wel duidelijk geworden, dat spuitgasten er een groot behagen in scheppen elkaar regelmatig op de kast te jagen.

 


© 2001-2025 | Sitemap | Contact

Facebook: Ansichtkaarten van Andijk