» Diversen
» De Speelwagen
» 1947
» No. 4
» pagina 97
Eerder verschenen in 'De Speelwagen',
2e jaargang,
1947,
No. 4,
pagina 97.
Uitgave: Historische Genootschappen in Hollands Noorderkwartier.
Het was nog lang en breed voor z'n trouwen, dat de baas mee aangezeten heeft op de zilveren bruiloft
van Sijmen Schilder en Dieuwertje Kos. Hij heeft in z'n jonge jaren meer pleziertjes gehad, maar dit
feest zal hem z'n levensdagen blijven heugen.
De gasten hadden het lang volgehouden, want toen de volgende morgen hun wagen met ouwe buren het erf
afreed, zaten de kazen al in de kop.
Een stukje voorbij de Nieropper Verlaat scheen op de weg wat aan de hand te wezen, want er hing een
wolk stof en de koeien in het land sprongen met staande staarten over de grippels. Ook de paarden werden
ongedurig en Ariebuur, die op het kret zat, zag het rarigheidje met weinig vertrouwen tegemoet. Het
kwam al dichter en dichter bij en hoewel peet Saartje op een enkel zacht slokje gefeest had, was ze
van alle vrouwen het meest de kluts kwijt. Ze wilde bij hoog en bij laag de weg terug, wat ten enen
male niet mogelijk meer was.
„We beleven een historische ontmoeting, juffrouw Nierop,” zei meester Kappelle kalmerend,
„je moet de toekomst in de ogen durven zien mens, het is de automobiel van notaris Bax uit
Wieringerwaard.” Maar toen de paarden begonnen te steigeren, had hij het eerst de benen over de
rand.... !
Het kostte Ariebuur een peuk sigaar en z'n hoge hoed, maar hij hield het tweespan krachtig in de hand
tot de automobiel voorbij snorde.
Meester raapte de hoed op en wist zich er uit te redden door lachend het ding een auto-pet te noemen.
„'k Zèl wel met 'em ofrekene as ik me testement make leit,” zei buur en z'n stevige
vuist maakte er weer een ouderwetse hoge zije van, die hem feestelijk stond.