▲

» Diversen » De Speelwagen » 1950 » No. 11 » pagina 325-326

Sint Maarten op Marken

Eerder verschenen in 'De Speelwagen', 5e jaargang, 1950, No. 11, pagina 325-326.
Uitgave: Historische Genootschappen in Hollands Noorderkwartier.
Auteur: M. Zwaagdijk.

Op de avond van 11 Nov. werden in de vorige eeuw (1862) kringvormig beplakte vellen papier van onder toegebonden op een stokje gezet en aan de rug van een stoel bevestigd. Van binnen brandde een kaars, wier licht de opgeplakte geknipte figuren aardig deed uitkomen. Rondom die stoel dansten en zongen dan de kleinen in volle pret tot laat in de avond.¹

Wat ze zongen? Waarschijnlijk het volgende Sint-Maartenslied, dat mij in 1934 bij een enquête van het Historisch Genootschap Oud-West-Friesland vanuit Marken werd gezonden. Het moet minstens 175 jaar oud zijn, want er is in 't lied sprake van de Kraaienwerf, die in 1775 door de zee werd verzwolgen. Dus het moet vóór die tijd reeds bekend geweest zijn, al is het mogelijk, dat het sedert iets is vervormd.

Ik veronderstel, dat de laatste vier regels aan 't lied zijn toegevoegd onder de indruk van een storm of schipbreuk vóór 1775.

Sinter Maartens veugeltje,
Rood, rood heugeltje,
Rood, rood rokje an,
Dat is Sinter-Maartens man.
Sinter Maarten — die heeft een koe;
Die komt Allerheiligen toe.
Koeien dragen horens,
Kerken dragen torens,
Torens dragen klokken,
Meisjes dragen rokken,
Jongens dragen broeken,
Dan zullen we Sinter Maarten zoeken.
Sinter Maarten lag onder de bank
Met een klein veugeltje in zijn hand.
Hoe zal dat veugeltje hieten?
Sinneke, Sinneke Pieten.
Sinneke, Sinneke gloria,
Laat het zonnetje ondergaan.
Laat het zonnetje schijnen,
IJs in het water verdwijnen.
Het Oosterpad en het Westerpad —
Daar liggen zoveel houten.
Als je op de Kraaienwerf komt,
Is 't allemaal staven en bouten.

1 Dr S. S. Coronel: Schetsen uit het Marker Volksleven, A'dam, 1862 - (niet in de handel).

Sinte Maartenfist op Tessel

Ons ouwers fonde het net bedele.
Wee ginge dus niet huus an huus.
Bee buren, kennisse en femilie
Songe wee harder nag as thuus.
Bee ons ging 't mîst om 't lanteerntje
Of lampioen met keers er in.
'n Fîst om as kiend deer mee te loôpe
Das ieder kiend echt na de zin.
Fantastisch mooi gloeie dan de lichies
Lanteerns, lampioens, of biet
Die uitgehold met mond en oôgen,
Gnieserig kiekt as zwarte Piet.
Dan dreunen liedjes deur de strite,
In iedre buurt son lichiesstoet.
In d'oorlog was ôk dut ferbode,
Maar Tessel weet nouw weer hoe 't moet!
En s'êvends na het lichies loôe,
De groôte jongens komme op strît.
Met kachelpiepe, dessels, busse.
Se garre sig luud an in 't zwit.
As se skoon genog fan 't spul dan hewwe,
Krigge d' oudjes en de zieken rust.
Die inblied met de stilt' dan benne.
Fist word steeds fiert in bliede lust.¹

1 Ouwe kachelfist is 's êvends allien in Oosterend; met lichies loôpe se overal deur hil Tessel.

 

---