» Religie » 75 jaar "het Gele Kerkje" 1928-2003 » Pagina 3
Dat is de titel van een boek uit 1976, geschreven door ds. G.F.W.
Herngreen, een inmiddels overleden oud-predikant van het H.V. Het boek
verscheen vijftig jaar na de oprichting van de Gereformeerde Kerken in
Nederland (in Hersteld Verband) – de officiële naam van dit
kerkgenootschap – en dertig jaar sinds de fusie met de Nederlandse
Hervormde Kerk in mei 1946. Het boek van ds. Herngreen is – voor zover mij
bekend – het enige boek dat is geschreven over de geschiedenis van het H.V.
Ook op Andijk was zo'n handjevol verkenners te vinden; mensen die het niet
langer eens waren met de bekrompen mannier van kerkelijke leven binnen de
toenmalige synodale Gereformeerde Kerk en zich aansloten bij 'de Kerk van
Amsterdam-Zuid ', zoals de gemeente van
dr. J.G. Geelkerken in eerste instantie genoemd werd. Een gemeenschap die
met haar voorganger en kerkenraad in 1926 werd afgezet naar aanleiding van
een theologisch verschil van mening over de letterlijke interpretatie van
verhalen in de bijbel die zich toen toespitste op het scheppingsverhaal.
De gemeente van dr. Geelkerken die samenkwam in de – inmiddels niet meer
bestaande – Amsterdamse Parkkerk, herstelde het onderlinge verband met de
gereformeerde kerk van Zandvoort, die hetzelfde lot was overkomen, en zo
ontstond op 1 augustus 1926 het nieuwe kerkgenootschap met deze naam.
Hierbij sloten zich in het volgende paar jaar nog meer gemeenten, losse
genootschapen en predikanten aan.
Het 'Hersteld Verband' (H.V.) beschouwde zichzelf als de voortzetting van de
Gereformeerde Kerken in Nederland en daarom werden deze synodale kerken door
het H.V. voortaan aangeduid als het 'Oud Verband' (O.V.).
De groep bezwaarden die zich in de jaren 1926/'27 op Andijk had gevormd werd
aangevoerd door Willem Schuurman, een tuinder die aan de Kleingouw woonde en
Jan Timmerman die ook tuinder en later postkantoorhouder was aan de Knokkel
op nummer 47. Zij hadden zich persoonlijk bezwaard gevoeld door de
uitspraken van de Synode en hun gevoelens meerdere keren geuit bij de
Andijkse kerkenraad en brieven geschreven, maar daarbij hadden ze steeds
meer het gevoel gekregen tegen een muur op te lopen. Verder maakten – onder
meer – Jan Schuurman van de Dijkweg op Andijk-Oost en Gerrit Schuurman die
aan de Middenweg (nu nummer 47) woonde, deel uit van deze groep.