» Religie
» 75 jaar "het Gele Kerkje" 1928-2003
» Pagina 25-26
Uitgangspunt is geweest, dat de melodieën uit de tijd van de reformatie
zoals die vanuit Genève waren overgeleverd voor het zingen van de
psalmen, zoveel mogelijk in hun oorspronkelijke vorm dienden te worden
gezongen. Marsliederen derhalve. Consequenties: het tempo moest flink
omhoog; doorgeslagen vierkwartsmaat, zouden we thans zeggen, of te wel
zingen op het stijgen en dalen van de hand. Een tweede consequentie,
waaraan inmiddels veel aandacht is besteed, was het vervallen van de
zogenaamde toevallige verhogingen. Daarin waren 'Hasperianen' bijzonder
rigoureus. Vergeleken met het ideaal van destijds, is in onze kerken wel
iets water bij de wijn gedaan.
Maar... Faust was 'Hasperiaan' voor 100%. Als hij lopend achter de
broodkar zijn producten uitbracht, dan was hij steeds vroeg bij de klanten
en op tijd terug, want al lopend zong hij de psalmmelodieën... in
marstempo! En, uiteraard zonder de toevallige verhogingen. Aan de
H.V.-gemeente had hij zijn opvattingen uitgelegd en overgedragen. Dat
werkte uitstekend, omdat hij ook organist was, die geen zondag ontbrak.
Toen ik hem eenmaal, wegens een ziekte van hem moest vervangen, vertrouwde
hij mijn opvattingen niet helemaal en moest ik voor de dienst begon bij
hem langs komen, om de te zingen psalmen en andere liederen door te nemen.
In zijn ogen was ik natuurlijk veel te laat, zo'n half uur voor de dienst.
Want alles moest noot-voor-noot worden doorgenomen!
Daar zat hij in de slaapkamer één hoog in zijn bed, hoog in de kussens.
Omringd door psalm- en liedboeken. Zijn haar als van een ouderwetse
componist, overvloedig vallend naar alle kanten, zijn handen de maat
slaand, luidkeels zingend om maar geen detail van de juiste interpretatie
te vergeten.
Hij had meer vertrouwen in mij kunnen hebben, omdat een medeonderduiker en
ik samen elke dienst die hij op het orgel begeleidde, zijn orgel van lucht
voorzagen, door de balken van de blaasbalg te trappen. Een hels karwei,
met name als hijzelf 'tutti' ging spelen.
Na afloop van mijn invalbeurt hebben we nagepraat en aan zijn bed een
kopje koffie (een grote luxe!) gedronken."