» Historie » Groei en Bloei van de geschiedenis van Andijk » Pagina 59
Toevallig ontdekten we dezer dagen dat ‘de Tent’ dit jaar precies 50 jaar geleden
jeugdherberg werd. Nu staat de Tent wel op Enkhuizer grond, maar wij rekenden haar altijd
als bij Andijk behorende. Immers, van de vuurtoren tot aan de vuilnisbelt van Enkhuizen
stond er helemaal niets!
De Tent was het vergaderlokaal van de ‘dijkheren’, Dijkgraaf en Heemraden. De dijk werd
vanouds twee keer per jaar geschouwd, ‘bi grasse ende bi stro’, d.w.z. in het voorjaar en
in de herfst. Groot feest voor de jeugd, als de dijkheren kwamen in een lange rij
koetsjes, (auto's waren er toen nog niet). Als de heren het magazijn met de zeilen,
gewichten e.a. materiaal bekeken hadden, strooiden ze wat kleingeld, (meest centen) op de
weg en het werd vechten, wie daar het eerste bij was... Het eindpunt van de schouw was dan
de Tent waar de heren uitrustten van de vermoeiende dag en waar ze hun gewichtige
resoluties namen, waarmee het volk spotte:
Ze dronken een glas, Ze piesten een plas, Maar het bleef zoals 't was.
Met de komst van de auto's verdween de schouw van de dijkheren. (De Zuiderzee was IJsselmeer geworden). Ze vergaderden niet meer in de Tent en het gebouw begon langzaam aan te vervallen. Het fraaie wandbord met de wapens verdween naar Hoorn en de witte muren sloegen groenig uit. In 1933 was er zelfs sprake van dat de Tent gesloopt zou worden! Gelukkig kwam er nog uitkomst: de Tent werd in 1934 jeugdherberg. De heer L. Bosch uit Rotterdam werd ‘huisvader’. Hoewel recreatie in 1934 te Andijk een nog vrijwel onbekend begrip was, kwamen er toch vrij veel jeugdige trekkers om in de Tent te overnachten. Dat werd per jaar:
1934 | 1935 | 1936 |
342 | 627 | 480 |
In 1936 ging de heer Bosch naar Rotterdam terug en de Tent raakte weer in verval. In de oorlog 1940-'45 werd de Tent door de Duitsers gevorderd, die er een ‘Funkestelle’ inrichtten. Na de oorlog werd de Tent voor agrarische doeleinden gebruikt. In de vergaderzaal van de dijkheren werd zelfs bewaarkool gestapeld! Sic transit gloria mundi!