» Lectori Salutem » Nummer 5
Een advertentie uit de Andijker van 1931
Wijs: Er zaten zeven kikkertjes ...
steeds de laatste twee regels herhalen)
Er zaten zeven pelstertjes,
al in een bollenschuur,
te zweten dat 't mirakel was,
"t werd warmer ieder uur.
Ze praatten niet, ze lachten niet
van pelstertjes verdriet.
Ze praatten niet...
De jongste, die een wijsneus was
zei tot de andere zes:
" 'k Hew zin an limenade, zég,
haal jij deris een flesch".
En allen riepen: "ja, zoo'n glas,
dat komt ons juist van pas!"
En allen riepen ...
PIET KISTEMAKER verkoopt FRISCH
voor ZESTIG cent de flesch,
daar kan nog flink wat water bij:
van ééntje maak je er zes.
"Dat doen we", riepen ze allemaal
"Vooruit, Griet, aan de haal !"
Dat doen we ...
De jongste moest er dus op uit,
Ze kreeg een gulden mee
en karde naar de Middenweg,
ze vlóóg meer dan ze ree!
en hijgend hikte ze aan 't end
"Zoo'n .. flesch .. van .. 60 cent".
en hijgend hikte ze ...
't Was mét de flesch dus zeuventig
Ze had nog dertig cent.
Wat nou nog: carmels, 'spek', bonbons,
Zuurtjes of 'peprement'?
Cakes, kransen of gevulde koek?
Het eind was hier haast zoek.
Cakes, kransen ...
Ze nam nog een half pond 'kersen' mee
en vloog weer naar de schuur ...
't was net op tijd: op 't Raadhuis blies
de 'stofzuiger': drie uur.
De pelsters staakten d' arbeid ras
en dronken glas na glas.
De pelsters ...
Er zaten zeven pelstertjes
al in een bollenschuur
te drinken dat 't mirakel was,
't was lekker ... en niet duur!
En allen riepen keer op keer:
"Dat doen we nog eens weer!"
En allen riepen ...
Piet Kistemaker 1931