» Religie
» Masereeuwers "Vrienden van de waarheid"
» Pagina 25
Masereeuwers "Vrienden van de waarheid" (25)
Jan Masereeuw was lichamelijk niet sterk. Op 7 Juni 1836 klaagt hij in een brief aan Johan Hart te Alkmaar over
de ziekten van hem en van zijn kinderen.
Op 6 Februari daarvoor was zijn zoon Klaas overleden 22 jaar oud. Op 26 Oktober 1838 overleed zijn vrouw, Maartje Heinstman. Alle kinderen waren
toen getrouwd, behalve Jacob (30) en Trijntje (17). Trijntje moest dus voor twee volwassen mannen zorgen. In 1841 trouwde
Jacob met Neeltje Slot van Broek op Langendijk.
Die neigde naar de afgescheidenen en dat strookte slecht met de opvattingen van Jan Masereeuw... Mogelijk daarom ging hij in 1844
samenwonen met Jantje Wilms, die van ongeveer gelijke leeftijd was. Zij was weduwe van
Jacob
Maartensz. Wijdenes, (1762 - 1836), die burgemeester van Opperdoes geweest was van 1795 tot 1811, dus juist vóór Jan Masereeuw.Hij was in
1788 gehuwd met Aaltje Adams Stolts, die zonder kinderen overleed. Het tweede huwelijk op 2 Juli 1798 werd
rijker met kinderen gezegend: in totaal negen. Die waren in 1844 allemaal getrouwd en ook Trijntje Masereeuw was in
1842 getrouwd, zodat Jan Masereeuw en Jantje rustig konden samenleven.
Zij werd, omdat ze weduwe van een belangrijke man was, populair "Jantje Wijdenes" genoemd. In hetzelfde huis woonde ook
Pieter
Wijdenes, de oudste zoon van Jantje. Die was in 1821 getrouwd met Aaltje Baan en had één dochter
Antje, die even oud was als Trijntje Masereeuw.
Pieter Wijdenes werd een trouwe volgeling van Jan Masereeuw en na diens dood de leider van de groep te Opperdoes.
In 1849 werd die groep versterkt door de komst van Carolina. Na het overlijden van Neeltje Sluys was Carolina
Verfaille naar Opperdoes verhuisd en volijverig Masereeuwse geworden. Ze had het "boekje van de vrouw" in afschriften gelezen. Van dat
boekje was blijkbaar maar één exemplaar aanwezig, het was toen reeds alleen antiquarisch te koop. Carolina was te Opperdoes een vreemde eend in
de bijt en werd soms ook als zodanig behandeld. Zo werd er in 1851 geroddeld dat Carolina schurft had... Natuurlijk werd ook hierin
aan "vader Jan" om raad gevraagd. Zo kwam het, dat de oude man de jongedochter aan den lijve onderzocht... "in het bijzijn van
Jantje". Er werd echter geen enkele "rabbigheid" gevonden en de roddel verdween... Carolina trouwde met Gerrit Zwier. Op 17 Juli
1851 heet Jantje Wijdenes "onze liefhebbende en lijdende vriendin" en op 28 Maart 1852 is zij overleden.
Ook Jan Masereeuw werd zwakker. Hij was nu 75 jaar en met zijn gewone breedsprakigheid schreef hij aan Maarten
Wijdenes:
".... voor 't tegenwoordige als geheel verzwakt in alle delen en graden dezes levens, terwijle mijn zes werkdagen als geeindigd zijn levende als een geheel magteloze het daadwerkende leven des geloofs..." enz.
Op 15 Mei 1855 is bij overleden... Schrik en ontsteltenis bij alle volgelingen! Want, hoewel hij het nooit rechtstreeks gezegd heeft, (zo wijs was hij wel), leefde bij zijn volgelingen toch de gedachte dat JAN niet sterven zou... Hij had immers geschreven:
"ik, arm man, die de laatste, ja, de allerlaatste vermanende getuige des Heeren ben... "
Natuurlijk veel onbarmhartige spot en hoon bij de andersdenkenden: daar ligt nu de profeet, die niet sterven zou!
