» Jaarboeken "Oud Andijk"
» 1977
» pagina 26-27
Onbewoonbaar verklaard
"Heden den vijfentwintigsten October negentienhonderd zevenentwintig des avonds zeven uur in het
cafe van den heer C.Groen te Andijk, ten verzoeke en in tegenwoordigheid van den heer Klaas Krul
Teuniszoon, landbouwer, wonende te Andijk, wordt door mij Meester Frans Willem van Riemsdijk, notaris
te Andijk in tegenwoordigheid der na te noemen getuigen overgegaan tot de openbare verkooping van de
navolgende onroerende goederen, en wel: Een huis en bouwland staande en gelegen te Andijk. De verkooping
geschiedt".
Dit is een citaat uit het oudste door mij achterhaalde koopkontrakt van de boerderij die momenteel
door mij bewoond wordt.
Van de gegevens uit dit koopkontrakt van 1927 en van gegevens die ik later nog zal beschrijven, heb
ik kunnen opmaken dat deze boerderij nu ouder moet zijn dan 130 jaar. Hoe oud precies, daar ben ik op
dit moment niet achter, maar uit de bouwstijl valt op te maken dat hij ouder is. Een leuke bijkomstigheid
is het feit dat de boerderij voor een gedeelte, o.a. de "vierkantspalen", is opgetrokken van tweedehands
hout. Dit is te zien aan bepaalde inkepingen van oude houtverbindingen die in de stolp nergens voor
dienen. Op de zolder bijvoorbeeld loopt een zware balk met een sierrand, die waarschijnlijk afkomstig
is uit een gebouw waar die rand werkelijk als versiering dienst deed. Gelukkig zijn de balken van binnen
nog keihard.
De stolp is jarenlang verdeeld geweest in twee aparte huizen: een zogenoemd voorhuis en een woonhuis
met schuur. Beide zijn vaak van eigenaren verwisseld. Het voorhuis was verhuurd en het woonhuis steeds
bewoond door de respectievelijke eigenaars. Deze splitsing is het onderhoud van de boerderij bepaald
niet ten goede gekomen. Het voorhuis was dan ook onbewoonbaar verklaard op het moment dat de boerderij
door mij werd gekocht.
Het huis verkeerde in een niet al te beste staat toen ik het kocht. Het zgn. "vierkant" ofwel "berg"
is nu woonkamer, maar vijf jaar geleden stonden hier nog de geiten. Voor het zover was heeft het echter
wel bloed, zweet en tranen gekost om het geheel bruikbaar te maken, vooral veel zweet, en ontzettend
veel doorzettingsvermogen. De verbouwing is bijna geheel door mijzelf uitgevoerd, uitgezonderd het
metselwerk.
Ik ga niet in details beschrijven hoe ik heb verbouwd, maar ben pas definitief gaan verbouwen toen we
het huis een half jaar hadden.
Dit heeft het voordeel dat je de voor- en nadelen van je huis leert kennen. Wat ik ook als gunstig heb
ervaren is het feit dat we de boerderij lange tijd alleen in de weekenden bewoonden. Je kunt dan
's maandags "de troep de troep laten" en het weekend daarop weer met frisse moed beginnen.
In het vervolg spreek ik over "wij", omdat wij, mijn vrouw en ik, samen de boerderij hebben verbouwd.
Bij onze boerderij hebben wij het geluk gehad dat de stal, nu een timmerwerkplaats, op het noorden
lag. Dit is bij veel boerderijen niet het geval, omdat de stal vaak op het zuiden ligt, terwijl men
anno 1977 toch liever de woonkamer op het zuiden heeft. Wij hebben dan ook min of meer de oude
plattegrond kunnen handhaven. Ook hadden wij enig houvast aan twee levensgrote schoorstenen;
één in de keuken en één in het vierkant, die we beide als schoorstenen
hebben gehandhaafd. Die in het vierkant is een gezellige open haard geworden.
Aanvankelijk hadden we het plan om gedeelte na gedeelte te verbouwen. Dit is echter niet helemaal
gelukt omdat alle ruimten toch in elkaar overlopen. We hebben zoveel mogelijk de oude boerderijsfeer
proberen te handhaven, maar uiteraard wel met de luxe van de moderne tijd.
Ook hebben we veel oude materialen weer gebruikt, wat bij het slopen de nodige voorzichtigheid vereiste.
De stenen van de buitenmuur hebben we stuk voor stuk gebikt, maar spijt hebben we hier niet van, want
waar koop je nieuwe stenen die zo mooi zijn verkleurd en verweerd door zon en reqen. De buitenmuren
zijn dubbelsteens geworden, dat heeft het voordeel dat je de oude planken van de binnenkant van de
oude buitenmuren kunt gebruiken voor houten binnenwanden. Deze houten binnenwanden hebben we zoveel
mogelijk in de originele oude kleuren geverfd.
Bij het slopen van een oude tussenwand kwam ik een beschreven plank tegen, nog zeer gaaf omdat deze
ruim tachtig jaar in het donker heeft gelegen.
Op deze plank stond de volgende tekst te lezen:
"In 1895 is dit huis van binnen veranderd. Wat nu voorkamer is, was toen de woonkamer en wat nu woonkamer is toen voorkamer.
In April is door de timmerlieden Jakob Ellenbroek en Pieter Bot Jsz. de zaal uitgesloopt en hebben de 4e Mei de bewoners of eigenaars met hunne zuster Antje Krul en Jan Molen hun 25e jarigfeest herdacht in genoemde zaal. Onder de bewoners wordt bedoeld Klaas Krul en Geertje Groot met hunne dochter Trijntje. Na de bruiloft is de zolder en vloer er uitgesloopt en is de muur er gedeeltelijk uitgeweest.
Al deze werken zijn verricht. Het metselwerk door Pieter Nierop en zijnen zoon Nanne Nierop. Het timmerwerk door Jakob Ellenbroek Jz. Pieter Bot Cz.
Pieter Hap Pz.
Arie Bot Cz.
Het schilder- en behangwerk door Jakob de Haas en Pieter Groot.
Aldus opgemaakt den 29. Juni 1895".
Ook heb ik weer een plank met soortgelijke tekst tijdens mijn verbouwing ergens ingetimmerd. Ik wens de vinder daarvan evenveel plezier in zijn verbouwingswerk en evenveel woonplezier in zijn huis als wij hebben gehad en nog zullen hebben.
