» Jaarboeken "Oud Andijk"
» 1990
» pagina 28
Hij was geliefd bij zijn leerlingen omdat hij de tekortkomingen van het toenmalige
onderwijs op eigen initiatief teniet trachtte te doen.
Persoonlijk leed bleef hem niet bespaard. op 15 januari 1841 stierf zijn
vrouw Jannetje Bas in het kraambed, nadat zij hem eerder
verscheidene'kinderen had geschonken. Hij hertrouwde met Jannetje Joor,
evenals hijzelf geboortig van Zaandam. Tragisch is vooral dat hij, die een
vooraanstaande rol speelde in het plaatselijke kerkelijke leven, in
augustus 1859 wegens onzedelijk gedrag werd gearresteerd en opgesloten in
het "Huis van Opsluiting en Tuchtiging" in Leeuwarden. Daar is hij
op 10 februari 1862 overleden.
Arend Bakker achten wij voor ons doel bij uitstek geschikt, zodat we ons voorstellen
dat hij begin 1841 aan zijn ouders de volgende brief schreef.
Dierbare ouders!
Laat ik beginnen met u de hartelijke groeten over te brengen van Jannetje
en de kinderen. Jannetje voelt zich goed ofschoon de vroedvrouw niet
tevreden is over de ligging van het kind. Zij verwacht komplikaties bij de
geboorte. Moge de Heere ons echter zegenen en ons laten delen in zijn
vreugdegaven! U zult ongetwijfeld verbaasd hebben opgekeken toen de
postbode mijn brief bezorgde. Al heb ik dan ook maanden niets van me laten horen,
zoveel persoonlijke zaken heb ik nu ook weer niet te vertellen.
Neen, ik heb het plan dat ik al enkele jaren koesterde, en waarover ik u
de laatste keer vertelde, eindelijk ten uitvoer gebracht. Ik ben begonnen
ten behoeve van de kinderen de geschiedenis van hun woonplaats te schrijven.
Ik zend u hierbij het voorlopige resultaat van mijn inspanningen toe zodat
u zich eveneens een beeld kan vormen van de gemeente waar ik al weer meer
dan 10 jaar werkzaam ben. Beschouw het voorliggende stuk als een proeve.
In het definitieve opstel zal ik al te persoonlijk getinte ontboezemingen weg laten.
Zij kunnen u echter veel verduidelijken over de dagelijkse gang
van zaken hier in het dorp.
De belangstelling van de kinderen voor vaderlandse geschiedenis is groot.
Ik verwacht dan ook dat zij deze summiere plaatselijke geschiedenis met
interesse zullen lezen, al is zij dan ook zeer recent en al hebben ze er
ook door verhalen van hun ouders wellicht gedeeltelijk weet van. Het is
een konkreet verhaal geworden. Allen die er een rol in spelen heb ik bij
hun naam genoemd. Dat was ook een voorwaarde van burgemeester Van der
Meer, die toen hij van Mijn plan hoorde, onmiddellijk aanbood gebruik te
maken van de gemeentelijke archieven. Daar had ik natuurlijk wel oren
naar. Ik kon nu verifiëren wat ik van horen zeggen al wist. Terwille van
de leesbaarheid heb ik mijn verhaal in enkele korte hoofdstukken onderverdeeld.
Wie op de kaart van het dijkgraafschap van Drechterland uit 1775 de stede Grootebroek opzoekt ziet wel de vier dorpen vermeld die voorheen deze plattelandsstad vormden, maar zoekt vergeefs naar de naam Andijk.