» Jaarboeken "Oud Andijk"
» 2023
» pagina 4
Redactioneel
Met enige trots presenteert Stichting Oud Andijk dit nieuwe jaarboek. Het
is weer gelukt om onze gewaardeerde donateurs een verzorgde en inhoudelijk interessante
publicatie aan te bieden. Dat kost weliswaar meer tijd en inspanning dan menigeen
vermoedt maar het resultaat mag er dan ook zijn! De afgelopen acht jaar hebben
we bijna tweehonderd nieuwe donateurs mogen verwelkomen. Voornamelijk door natuurlijk
verloop en verhuizing moesten we er die periode ruim honderd van de lijst afvoeren.
De teller staat momenteel op ruim vijfhonderd donateurs, een mooi aantal maar
geen reden om op onze lauweren te gaan rusten. Actieve werving blijft nodig want
de lijst vergrijst. Eigenlijk zou het niet nodig moeten zijn maar blijf vooral
reclame maken, ook in je eigen omgeving. Het jaarboek stuit goed aan bij de traditie
van kennisoverdracht die niet saai is.
De drukpersen staan amper stil maar de voorbereidingen voor 2024 zijn al weer
in gang gezet! We kunnen echter best nog kopij en ideeën van onze lezers
gebruiken. Kom met uw verhalen en foto's, wij maken het tekstueel wel in orde.
Er ligt meer in de herinnering en op zolder opgeslagen dan ons lief is. Geef
ons de kans om die kennis en informatie vast te leggen voor het nageslacht. De
tijd vliegt dus stel het vooral niet uit om contact op te nemen met Stichting
Oud Andijk.
Veel leesplezier!
Het eerste –voorlopige– onderduikersmonument in Andijk, werd kort
na de oorlog: 6 september 1945, onthuld door Piet Stoepker, afkomstig van Texel,
voorzitter van de onderduikerscommissie. Het werd aangeboden door de onderduikers
die in ons dorp verbleven van 1942-45 en stond op de hoek Horn-Middenweg.
Gemeentearchitect S. Akkerman ontwierp vervolgens het definitieve monument in
de vorm van een lantaarn met veel symboliek. Dit werd vervaardigd door Lucas
Buter, plaatselijk aannemer. Ruim vier jaar later, op 26 november 1949, volgde
de onthulling door burgemeester Douma. Maar, het doorstond de tand des tijds
niet en is in 1971 gesneuveld en verwijderd. Uit de bevolking kwamen veel negatieve
reacties en herplaatsing bleek bittere noodzaak. De gemeente Andijk was niet
alleen bestuurder maar ook koopman. Via de BKR (Beeldende Kunstenaars Regeling)
“werd getracht een vervangend monument te verwerven”. Kunstenaar Rob
Ligtvoet kreeg uiteindelijk de opdracht en produceerde het natuurstenen beeld:
“Twee handen”: twee schuin geplaatste vrouwenhanden die naar elkaar
toehellen. Bij het beeld hoort een gedenksteen met een bronzen plaquette met
dezelfde tekst als op het voorlopige monument: “1942 – 1945 Verberg
de verdrevene en vermeld de omzwervende niet De onderduikers”. Een tekst
uit het Bijbelboek Jesaja, hoofdstuk 16. Als nieuwe plek werd voor de tuin van
het gemeentehuis gekozen.
De onthulling op de nieuwe locatie volgde 5 mei 1977 door dhr. G. Ruiter, tijdens
de oorlog plaatselijk leider van de L.O. (Landelijke Organisatie tot hulp aan
onderduikers), afdeling Andijk. Door uitbreiding van het gemeentehuis, waarbij
achter het monument een nieuw stuk gebouw verrees, moest het worden verplaatst.
De oorspronkelijke plek kwam weer in beeld en zo geschiedde. Het zou mooi zijn
wanneer, na de voltooiing van de bouw van appartementen op de locatie van de
‘oude huishoudschool’, de gemeente Medemblik budget vrijmaakt voor
een opknapbeurt van het beeldbepalende monument en het parkje. Uit respect voor
het verleden.
Henk M. de Boer
Andere artikelen op deze website:
