» Oud Andijk in Beeld » Deel 2 » Pagina 81
81.
Zomer 1917. Van een trieste dag naar een zomerse.
Het zijn de modderzakken en het herstelde huisje van Pieter (in 1919 Gerrit Sluys
Simonszn.) die nog doen herinneren aan de rampzalige nacht van 13 op 14 januari.
Ook de lantaarnpaal staat weer op de oude plaats, zij het zonder kap. In het
voorjaar werden ze verwijderd en tot het najaar opgeslagen. Oplettende kijkers
is het waarschijnlijk al opgevallen, dat er tijdens de reparatie ook een zijraam
is geplaatst, het ontbreekt op de vorige ansicht. Het dagelijks leven gaat (voorlopig)
ongestoord weer voort en de bakker brengt weer brood.
Of Albert de Wit Pzn. het brood bij Baas al heeft afgeleverd blijft een open vraag,
zeker is dat hij nog naar meer klanten moet.
Om vooral goed in beeld te komen heeft Piet Baas junior positie ingenomen op de
modderzakken.
We zien hier weer de brug over de gracht die voert naar het (niet zichtbare) huisje
van Pieter Pik. Deze (zaadhandelaar) is later naar het Kleine Noord in Hoorn verhuisd.
“Zaden van Pieter Pik” was jaren lang een bekende klank en vertrouwd adres.
Het huisje is na het vertrek van Pieter verlengd tot de oorspronkelijke lengte.
Het werd het
domein voor genoemde boerenzoon Piet Kooiman en Trijntje Groot.
Een volledig inkomen bracht de winkel niet op, daarom ging Piet daarnaast ook
nog naar de bouwen zo nu en dan naar de boerderij. Daarna heeft Piet het verhuurd
aan Willem Dekker en Grietje Groot, die eerder in de stolp woonden. Na het overlijden
van Willem heeft zij er nog een aantal jaren alleen gewoond.
De inmiddels nieuwe eigenaar Piet Struik heeft het nog wat voor Grietje opgeknapt,
doch daarna is het gesloopt.
Naast de plaats waar het heeft gestaan, staat nu de veestalling van genoemde Struik.