» Oud Andijk in Beeld » Deel 3 » Pagina 32
32.
1927. Het open stuk tussen de woningen van de wed. Silver en Gert Vlaar is bebouwd. Geen drie zoals oorspronkelijk,
maar twee woningen.
Het eerste is gezet voor Jan de Vos eh Elisabeth Minnes. Daar woont nu zoon Harm. Het tweede, vrijwel hetzelfde
type, is gebouwd in opdracht van het polderbestuur en verhuurd aan stoomgemaalmedewerker Mens Majon.
Later kocht Willem Meijer het, daarna Wim Vink, die het op zijn beurt weer doorschoof naar de zoon van Willem,
Alewijn.
Het er naast staande schildersspultje van Gert Vlaar (nog net zichtbaar) is inmiddels van deze planeet verdwenen.
Hans Sijm sloopte het en bouwde er weer iets nieuws.
De twee oude optrekjes naast Klaas v. Dok hebben thans ook een ander aanzien gekregen en van binnen gemoderniseerd.
Velen hebben door gewoond o.a. (in het derde) Dorus Dudink resp. Jaap Ridder.
In het tweede de wed. Krul met zoon Klaas, Kobus v.d. Zande, Piet Tiet en Dirk Essen.
Als laatste, hier nog in de oude staat, de winkel van drie generaties v. Dok.
Tot 1914, het jaar van zijn overlijden, was dat manufakturier Sjoerd v. Dok Wzn. afkomstig van Grosthuizen,
gehuwd met Jantje Minnes Corn. dtr.
In 1919 waren dat zoon Klaas en Meinoutje v. Dijk afkomstig van Hoogkarspel. Jantje is toen vertrokken naar
Schellinkhout en daar op 18 maart 1934 overleden.
Of Klaas na het overlijden van zijn vader de manufakturenhandel nog enige tijd heeft voortgezet is onduidelijk.
Alles wijst op drogisterij-kruidenierswarenhandel.
Klaas, een eigenzinnige man, had meer geestelijke bagage dan de doorsnee burger in zijn woonplaats. Met als
basis lager onderwijs beschikte hij over een bijzonder mooi handschrift, uitstekende kennis van de Nederlandse
taal, wat vooral tot uiting kwam in zijn dagboeken, geschiedschrijving Andijk en toelichting foto's en ansichten.
Ook op het gebied van fotograferen, ontwikkelen en afdrukken was hij vakman.
Zou de goede man nu hebben geleefd, zou er zeker meer als kleine kruidenier uitgekomen zijn. Van uiterlijk
vertoon, glitter en glans was hij afkerig. Als enige middenstander ontbraken bij hem aan de winkel gevel
geëmailleerde reclameborden. “Helemaal niet nodig” aldus Klaas die op 19 november 1966 voorgoed
de ogen sloot.
De zaak werd daarna voortgezet door zoon Sjoerd en Klazina Zwier, zij kwamen uit de zaak met dezelfde branche
aan de Molenweg.
Meegaand met de nieuwe tijd van winkelen en assortiment liet Sjoerd de oude zaak tot (mini) supermarkt moderniseren,
gericht op de toekomst.
Maar helaas, wat collega kruidenier overkwam trof ook Sjoerd. Niet opgewassen tegen de sterksten op dat gebied,
dus ging ook zijn zaak dicht.
Zij bleven er wonen tot aan het overlijden van Klazina in 1979 en Sjoerd in 1991.
In het daarna, lange tijd te koop gestane zakenpand vinden we nu een motorenhandel.