» Oud Andijk in Beeld » Deel 3 » Pagina 43
43.
We keren even terug om te kunnen zien wat de aanblik van Herke's eigendom is als we er recht voorstaan.
Een knus tegen de dijk aangebouwd pandje met een gemeenschappelijke deur voor klanten en bewoners,
mooie gordijnen, rolgordijnen en, met aan de bovenkant versierde, zonwerende rakken. Bij het etalageraam
ontbreekt de zonwering, de klant moest op elk gewenst tijdstip kunnen zien wat er te koop was.
Een bont uitgedost gezelschap heeft zich voor het pand opgesteld waarvan de oude man staande tussen
de ramen opvalt door z'n lange vlasbaard.
Van het gezelschap herkennen we niemand zodat de conclusie getrokken mag worden dat we hier te maken
hebben met de fam. (Jaap) Veerman, voorganger van Herke die toen nog aan de Kathoek woonde. (Zie
pagina 114
van “Oud Andijk in beeld” deel 1).
Volgens schatting staat de fotograaf op het pad dat naar de woning van Willem Singer voert. Op de
vorige foto is deze brug niet te zien.
De boet, een verzameling oude planken, werd door Herke gebruikt als stalling voor de hondewagen en
transportfiets.
Herke, populair bij de bevolking is niet zo oud geworden.
Op 5.8.1946 lezen we in de “Enkhuizer Courant” het volgende bericht: IN MEMORIAM H. DEKKER.
Alhier is in de ouderdom van 63 jaar overleden den heer H. Dekker wiens verscheiden door zeer velen
met weemoed vernomen zal worden. Wie kende niet dezen Andijker met zijn zonnige natuur en zijn prettige
omgang.
Voor vele verenigingen is Herke een onmisbare kracht geweest, en dan denken we in de eerste plaats aan
de muziekver. “Exelsior” waarvoor de overledene steeds een stuwende kracht is geweest en bij
het organiseren van concoursen of andere feesten een onmisbare medewerker. Ook voor andere verenigingen
op het gebied van muziek, zang en amusement profiteerde men gaarne van de handigheid en goede smaak van
de heer Dekker. Het is vooral “Floralia” die veel aan den heer Dekker verplicht was en het is wel tragisch
dat enkele weken voor het 40-jarig jubileum van deze vereniging een der beste medewerkers er van ten
grave moet worden gedragen. Voor de familie is dit verscheiden een zware slag
maar ook de verenigingen en zijn vele vrienden zullen hem node missen.
H. Dekker zal niet licht vergeten worden.