» Oud Andijk in Beeld » Deel 3 » Pagina 120
120.
Tot besluit van het derde en tevens laatste deel een beknopt overzicht van de man die zo'n groot aandeel
heeft geleverd aan het aanzicht van Andijk. Wie was Pieter Jonker? Op 31 augustus 1874 werden in het
bevolkingsregister van Castricum ingeschreven, komende van Hensbroek, Remmert Jonker en Grietje Wester.
Op 18 september 1875 werd het gezin verblijd met de geboorte van een zoon die Pieter werd genoemd.
Als 18 jarige trok Pieter in z'n eentje naar Amsterdam om daar als kruideniersbediende te gaan werken.
Daar kwam hij in kontakt met fotografen kreeg interesse voor dat beroep en werd een collega van hen. Hij
trouwde met Sophia Elisabeth Molijn uit Hoorn waarna het paar zich vestigde aan het Fnidsen 53 te Alkmaar.
Na nog enkele malen te zijn verhuisd, streken ze neer in Egmond aan Zee. Van hier uit trok hij de provincie
in om dorp na dorp op de gevoelige plaat vast te leggen. De camera waarmee hij werkte was een spiegelreflexcamera
van uitzonderlijke klasse. Fabrikaat Golten en Breutman uit Dresden met daar in een lens van het wereldberoemde
merk “Carl Zeiss” te Jena (type Tessar, 1:4,5, F21 CM.DRP.nr.249155).
Zijn vervoermiddel was de fiets. Deze bracht hem en z'n spullen naar het station en van daar uit naar
het uiteindelijke doel.
Eenmaal thuis begon het ontwikkelen en afdrukken.
Omstreeks 1910 werd de fiets ingeruild voor een "stoomfiets" (in die tijd de benaming voor motorfiets)
zodat hij niet meer afhankelijk was van openbaar vervoer. Op de foto zien we Pieter afgebeeld op een 3
PK Eysink.
Zijn eerste ansichtkaarten dragen aan de achterzijde het stempel “Uitgave P. Jonker, Egmond a/Zee”.
Daarna toen hij samen met zijn zoon Remondus Petrus op pad ging, de toevoeging “en Zn”. Op 1 april
1925 verhuisde Pieter naar Heiloo en zette z'n zoon de zaak in Egmond aan Zee voort. In Heiloo maakte
Pieter vele herdrukken, ook van Andijk. Deze zijn op zwaarder papier afgedrukt, dat verschil is goed
voelbaar t.o.z. van de eerste drukken, en dragen het stempel Heiloo. In 1930 verliet hij deze plaats
en vestigde zich in Anna Paulowna.
Deze stap werd gemaakt met het oog op het vele werk voor hem vanwege de Zuiderzeewerken enerzijds,
anderzijds was het de landelijke concurrentie uitgevers ansichtkaarten. Dat was drukwerk dus goedkoper,
wat Pieter maakte handwerk, dus duurder.
Op 13 april 1936 keerde hij weer terug op de oude stek waar hij was begonnen. Dicht bij z'n zoon aan
de Voorstraat en vestigde zich daar als boekhandelaar met daar aan verbonden een bibliotheek. In 1943
werd Egmond ontruimd. Camera en andere apparatuur werden meegenomen, maar niet de glasplaten, daarvan
bleven de meesten achter in de kelder. Na de oorlog trof men daar een grote massa scherven aan, alles
aan diggelen, een groot verlies. De man aan wie we veel dank zijn verschuldigd is 80 jaar geworden.
Hij overleed op 18 januari 1955.