» Kistemaker Archief » Proza en Poëzie » Pagina 44
Als er nu een baby geboren wordt, wordt dat den volke bekend gemaakt met een keurig gedrukt kaartje,
soms met foto.
Zulke franje was er vroeger niet bij. Trouwens, van een loon van zegge een gulden per dag sprongen ze
niet hoog en van gedrukte kaartjes wisten ze helemaal niets!
Bijna honderd jaar geleden kregen Jan en Antje een baby, een meisje. Dat moest aangegeven worden in
het oude raadhuisje op Buurtje te Andijk. Dat betekende voor Jan lopen (fietsen waren er nog niet)
van de Bakkershoek naar Buurtje, een heel eind! In zo'n geval liep je "met de grote skoen".
Jan liep wel wat met "loden schoenen". Hij had van Antje duidelijke orders meegekregen, hoe
het kind moest heten, maar voor de burgemeester stond hij wat bedremmeld. "Hoe moet et hiete,
Jan?" Wat aarzelend kwam het er uit: "Jaap zen woif". (Jaap was zijn zwager). Ons kent
ons op Andijk en de burgemeester wist wel, dat de vrouw van Jaap "Fempje" heette, maar zo'n
buitensporige naam kon Jan niet onthouden... Zo werd de baby toch in de registers van de Burgelijke
Stand ingeschreven.
Er zijn nu op Andijk verscheidene Fempjes, niet allemaal van dezelfde stam, want de naam komt uit het
Oosten van ons land.
(Historisch)
Andijk, November 1990. Piet Kistemaker.