» Religie
» Feestkontakt 50 jaar parochie Andijk 1948-1998
» Pagina 21-22
1998 en de toekomst
Bij gelegenheid van het 50-jarig jubileum van onze parochie is mij, als pastoraal werkster van de
parochie Andijk, gevraagd een gedachte ter afsluiting van deze feestuitgave te schrijven.
Allereerst van harte proficiat met dit 50 jarig parochie-jubileum.
Dat gouden randje is de parochie waardig.
Denkend aan de parochie Andijk treft het me telkens weer dat veel parochianen zich zo goed bewust zijn
dat wij samen parochie-zijn, samen onze parochie maken én moeten dragen.
Er is inzet van een grote groep vrijwilligers die zich met hart en ziel inzet,
elkaar weet te inspireren en uit te dagen; parochianen spreken elkaar aan op
hun verantwoordelijkheid.
De kracht en inspiratie van een parochie ligt vooral daar waar je ter plaatse
met elkaar bezig bent en elkaar draagt, denk ik.
Tegelijkertijd is er het besef dat we als kerk niet voor onszelf alleen bestaan,
dat we geen besloten 'club' zijn, maar dat we in onze omgeving iets tastbaar
te maken hebben van Gods zorg om mensen. Er is betrokkenheid op elkaar, respect
en aandacht voor onze medemensen, goedgeefsheid wanneer er voor een of ander
goed doel een beroep op ons gedaan wordt. Samen proberen we antwoorden te vinden
op de vragen die onze tijd stelt. En dat is niet altijd gemakkelijk. Goede samenwerking
met de regioparochies is een niet meer weg te denken hulp daarbij. Tevens is
het van belang dat we telkens weer op zoek gaan naar de bronnen van waaruit we
als kerk leven. Daarvoor zijn liturgie en catechese van belang.
Ik denk hierbij aan de wijze van liturgievieren in ons kerkgebouw. We kunnen
blij zijn met onze kerkruimte 'op maat', geen plechtstatig gebouw maar een kerk
waarin nabijheid, samen-kerk, haast als vanzelf beleefd kan worden. Mensen hebben
me wel eens gezegd: 'onze kerk is net een grote huiskamer, waar je niet zo verloren
zit, dichtbij de lezenaar, de tafel en het koor wat samen vieren bevordert. Met
kerstmis is het echt een samenkomen in een stal.' Geluiden die spreken van verbondenheid,
van gemeenschap.
Het unieke is ook dat de kerk verbonden is met het buurthuis Sarto. Valt er wat
te vieren dan wordt regelmatig na de kerkelijke viering het feest in Sarto voortgezet.
Als parochie kunnen we gebruik maken van de diverse ruimten in Sarto, voor vergaderingen
en allerlei andere bijeenkomsten in parochieel verband.
Op weg naar 2000 kunnen we van onze parochie zeggen dat we samen op weg zijn,
hand in hand, dicht bij de realiteit van het leven van alle dag, met meer dan
genoeg geestkracht om onze opdracht als christenen handen en voeten te geven.
Toen ik hoorde van 50 jaar parochie dacht ik direct aan de periode van 50 dagen
tussen Pasen en Pinksteren. Het is de tijd dat Jezus leerlingen bang en onzeker
steeds meer gaan inzien wie Jezus voor hen is geweest en voor hen wil zijn. Ze
raken er steeds meer van overtuigd dat zijzelf die Blijde Boodschap moeten gaan
uitdragen en krijgen de Geest dat ook te kunnen doen.
En sinds de tijd van de eerste christenen heeft Gods Geest mensen in beweging
gezet. Ook in onze parochie.
Daar kunnen we trots op zijn en elkaar mee feliciteren.
Want waar het waaien van de Geest gebeurt is leven en toekomst.
Dat wens ik u allen toe, dat wens ik de parochie toe.
pastor Maria Voss
