» Boeken » Stichting Ontwikkeling Leliecultuur » Pagina 13
De eerste materialen kwamen al voordat de noodzakelijke investeringen in de
infrastructuur waren gedaan, dus grote hoeveelheden zijn met het schuitje overgevaren.
Pas toen men al aan het glasdekken was, is een noodbrug gelegd en daarna pas
een betonpad. De eerste materialen kwamen echter al in oktober, nog voordat het
land goed en wel was overgeschreven en in december begon men al glas te dekken.
Er was af en toe wat oponthoud, maar ca. 10 februari was de kas onder glas. Er
was en werd inmiddels ijverig gespit en gedraineerd. De herfst was behoorlijk
nat geweest en wat sommigen reeds vreesden was dat de structuur op miserabele
wijze in de vernieling was getrapt ondanks een plankje en een bosje stro hier
en daar. "Daar hielp eventjes geen lieve moeder Agria met haar baby aan."
Toen hebben de weergoden een handje geholpen, want kort nadat de kas onder dek
was en net met een beetje fatsoen gespit, viel er een flinke vorst in en dus
alle ramen open! De grond is inderdaad aardig in kruimels gevroren en er was
zo ongeveer mee te leven. Om een redelijke plant- en zaaitermijn te halen, werd
er dag en nacht doorgestoomd en droeg ieder, ook 's nachts, zijn steentje
bij. Het was belangrijk op tijd gezaaid en geplant te krijgen en naar alle omstandigheden
is dat prima geslaagd. Dit alles ging voor de afwerking van het pad, een mooi
bord en het opruimen van de troep, maar toen dat alles klaar was, keek een ieder
lid toch wel met een zekere mate van trots naar zijn stichting.
Klik hier voor een grotere versie van onderstaande scan.