» Boeken » Stichting Ontwikkeling Leliecultuur » Pagina 29
Al in de eerste jaren werd over mogelijke uitbreiding gesproken. Het zaad
was wel geregeld, maar voor Enchantment en Aziatisch hybriden was meer vraag
en ook was de discussie of we nieuwe leden toe moesten laten, want er stonden
nog wel belangstellenden aan de kant. De vraag hield ons niet alleen bezig, maar
zorgde zelfs voor een mate van tweespalt in de S.O.L. Toen er meer meters nodig
kwamen om het Slootdorp-materiaal onder te brengen groeide men toch wel naar
een definitief besluit, dat na veel wikken en wegen een oppervlakte van 4.000 m²
is geworden die luisvrij is afgegaasd. Gekozen werd nu voor een aluminium constructie.
De prijzen van bouwen waren aanzienlijk gestegen, maar op de "oude"
kas was al flink afgeschreven zodat het geheel er gezond uitzag. Ondertussen
was het aan de ganse aarde ongeveer bekend dat de S.O.L. een degelijke groep
mensen was die goede resultaten hadden bereikt. Financiering was dus ook geen
bezwaar. Ook aluminiumbouw heeft wat nadelen zoals we ondervonden, maar op langere
duur is deze bouw toch een te verkiezen zaak als een duurzamere kas. Hoewel de
"oude" kas nog steeds in goede conditie is, waren de onderhoudskosten
hoog.
Met de nieuwbouw, waarover veel is gesproken en gediscussieerd, is later iedereen
tevreden geweest, vooral toen het Slootdorp-materiaal goed los begon te komen.
Klik hier voor een grotere versie van onderstaande scan.