Kistemaker

Thuis » Religie » Strijd en Zegen » Pagina 5-8

Het verdwenen boek

Het was voor de schrijver van „Het vijf-en-zeventig-jarig bestaan” een oorzaak van droefheid, dat het eerste notulenboek van onze kerk zoek geraakt was. Hij moest dan ook over 't eerste tijdperk van onze plaatselijke kerk inlichtingen inwinnen bij toen nog levende, zeer oude mensen. Wat was er met dit boek gebeurd? Men veronderstelde, dat het zoek geraakt was op het advocatenbureau: Van Nierop te Amsterdam. Daar was het indertijd gebruikt tijdens een proces, dat onze kerk had gevoerd.

Het boekje van Prins verscheen en men dacht niet meer aan het verdwenen boek. Zo gingen 20 jaar voorbij, en daar kwam, tot verbazing en blijdschap van de kerkeraad het „verloren schaap” terecht! Het werd toegezonden door een der predikanten, die hier al vóór 1900 zijn dienstwerk had verricht. Hij had het bij vergissing meegenomen en zoveel jaren later tussen zijn boeken gevonden! We kunnen er nu nog gebruik van maken en zo is de boekerij der kerk weer compleet. Doch weer moeten we een leemte constateren.

Toen dominee Bijzitter, die predikant van Medemblik geweest is, hier een kerkeraadsvergadering presideerde, vroeg hij of men de notulen van de vorige vergadering wilde voorlezen. Tot zijn verbazing vernam hij, dat er de eerste tien jaren van het bestaan der kerk nooit notulen waren opgemaakt. De voorgangers, die hier de kleine gemeente hadden gediend, waren weer verdwenen en hadden niets achtergelaten dan een „Protokolboek van Ledematen”, met daarin aangetekend de namen van gedoopte kinderen. Ds. Bijzitter wees de kerkeraad op de noodzakelijkheid van goede notulering „om”, zo zei hij: „de verhandelde zaken vers te bewaren, tegen alle ongemakken, en gevolgelijke moeilijkheden gewapend te zijn” … enz. enz."

Van die tijd af zijn er dus notulen geschreven. Er gaat een woord aan vooraf, dat waarschijnlijk door genoemde predikant is opgesteld. aldus luidende:

„Cronyken of Verhandelingenboek der Christelijk Afgescheiden en wedergekeerde Gereformeerde gemeente te Andijk. Allereerst gesticht door een predikatie van Ds. H. de Cock, Gereformeerd predikant, leraar onder 't kruis in Nederland. Welke op verzoek van enige onzer Gemeenteleden alhier was gekomen, en heeft bij diezelfde gelegenheid onze gemeente gevestigd in den Jare Achttienhonderd en zes en dertig op dato 15 October.
En toen zijn door de manslidmaten tot ouderlingen verkozen: Jacob Ellerbroek; Klaas ten Oever en Jan Kalmijn en tot diaken: Klaas Tensen, welke openlijk door denzelfden Leeraar bevestigd zijn in hunnen Ampten.
De notulen hier voorkomende, dienen om de ontmoetingen en lotgevallen dezer gemeente te Aandijk, welke teruggekeerd (met andere gemeentens in ons Vaderland) tot de oude beproefde paden des Heeren, door onze vrome vaderen te Dordrecht Anno 1618 en 1619 verenigd vastgesteld in de Heidelbergsche Catechismus, de 37 Geloofsartikelen en de formulieren van Eenheid, op grond van 's Heeren Woord. en daarmede in alles overeenkomende, om alzoo onze navolgende geslachten met ons deze ding en te herinneren…”

In deze zware zinnen is dus de geschiedenis van het ontstaan of de stichting onzer kerk weergegeven.
Ook was er een z.g.n. Eedsformulier. dat predikanten en ambtsdragers moesten ondertekenen bij de aanvaarding van hun kerkewerk. Als variatie laten we hier enkele namen van deze voormannen volgen:

Klaas Dijkman
Matthijs Schoen
Klaas Tensen
Pieter Mantel
Johannes Wilhelm Faust
Pieter Kooiman
Gerrit Kooiman
Klaas Pik
Pieter Dekker
Luitje Mars
Jan Tensen
Cornelis Koolhaas
Jacob Prins Pzn.
Jacob Baas
Koen Kistemaker
Simon Groot
bevestigd
"
"
"
"
"
"
"
"
"
"
"
"
"
"
"
20
20
27
27
18
18
24
21
21
12
20
8
8
4
4
4
Mei
  "
Dec.
  "
Febr.
  "
  "
Nov.
  "
Febr.
Apr.
Febr.
Mrt.
Febr.
  "
  "
1844
1844
1846
1848
1849
1849
1850
1852
1852
1854
1855
1856
1857
1858
1858
1858
ouderling
diaken
ouderling
diaken
ouderling
diaken
diaken
ouderling
ouderling
diaken
diaken
diaken
diaken
ouderling
ouderling
diaken

We herinneren ons, hier een preek gehoord te hebben, naar aanleiding van Romeinen 16. De groeten van Paulus aan velen, wier namen daar genoemd worden. Met nadruk wees de prediker op die mannen en vrouwen, die, te midden van moeite en vervolging, hun taak in de nog jonge kerk hebben vervuld.

Zo gaat het ons ook enigermate als we lezen, hoe ze onder moeilijke omstandigheden, de kleine kerk van Andijk en de omliggende kerken hebben gediend.

De ambtsdragers, die vaak naar wegen en middelen moesten zoeken en voor wie het reizen en trekken naar de omliggende plaatsen zo tijdrovend was. Daarbij kwam het ontbreken van een vaste lijn bij velen, die hier of op andere plaatsen geruime tijd in de „gezelschappen” hadden vergaderd. Bij velen heersten allerlei vreemde denkbeelden en schriftbeschouwingen. Anderen waren verzeild geraakt in valse mystiek. 't Was een beeld van heel de „Afgescheiden kerk” in ons land. waar toen niet alleen gewone leden, maar ook onderscheiden predikanten en voorgangers over veel vragen op dogmatisch gebied, heel wat verschil hadden. Men ziet, er is niets nieuws onder de zon.

 


© 2001-2024 | Sitemap | Contact

Facebook: Ansichtkaarten van Andijk