» Religie
» Strijd en Zegen
» Pagina 39-40
Nogmaals werd na velerlei bezoek aan predikanten eenstemmigheid bereikt en werd uit het tweetal, Ds H. Steen en Ds
H. Th. van Munster de eerste met overweldigende meerderheid gekozen. Beide predikanten waren hier voorgegaan in
de Dienst des Woords en de preken van Ds van Munster
hadden een voortreffelijke indruk gemaakt, maar toen Ds
Steen hier zijn nabetrachtings-predikatie over „De verlocchening van Petrus” had gehouden
was de keuze der gemeente niet onzeker meer. Op 9 April 1928 werd Ds H. Steen,
die nog geen drie jaar in Den Helder arbeidde, door ons
beroepen. De beroepingsbrief werd door de consulent Ds D.
Hoek van Enkhuizen mede ondertekend. De kerkeraad had
besloten om het tractement vast te stellen op ƒ 4000,- per
jaar, maar de notulen vermelden direct na het aannemen van het beroep een verhoging van ƒ 800,- zolang geen meerdere
hulp bij de predikdienst aanwezig was. In die jaren was dit een behoorlijk goed tractement.
Uit het voorgaande blijkt dat na een week uitstel, de Ds
het beroep naar Andijk had aangenomen. Er was grote blijdschap toen op 29 juli Ds Hoek hem in zijn ambt bevestigde,
met als tekst 1 Cor. 3 : 9. De intreetekst van Ds Steen was
1 Petr. 2 : 9. Na door de bevestiger hartelijk toegesproken te zijn was deze dag ten einde.
Beide diensten waren overvol, wij kerkten nog in het oude
kerkgebouw. De kerkgang was een feest als Ds Steen preekte.
De oude Waarheid in een nieuw kleed, met gloed en overtuiging uitgesproken, boeide de schare kerkgangers.
Volgeling van Prof. Bavinck, dogmaticus, vulde hij met eindeloze
injecties de vitaminen aan, die in de prediking van Ds van Dorp, in sommig opzicht een tekort aanwezen. Was Ds van
Dorp meer Herder, Ds Steen was meer Leraar. Zie het opschrift in de hal van ons nieuwe kerkgebouw. Nog horen wij,
„Dat Woord zullen ze laten staan,” dat Woord van Luther, klonk door de gewelven.
Toch kon hij niet meer verhinderen dat een groep volgelingen
van Dr Geelkerken de kerk verliet om zich aan te sluiten bij
het z.g.n. hersteld verband. De scheur werd ook hier doorgetrokken en zelfs een kerkje werd door hen gebouwd. In
1927 waren er reeds twee kinderrijke gezinnen die ons hadden
verlaten, maar de notulen vermelden ons verder in 1928 nog
41 namen — in 1929 4 namen — in 1930 1 naam — in 1931
6 namen — in 19332 namen en in 1934 nog een naam. Totaal
een lijst van 77 mannen, vrouwen en kinderen, die uit onze
boeken moesten worden verwijderd. Neen, dat kan niet, dat
gebeurt ook niet, ze staan er in met onuitwisbaar schrift. Wel
is er een streep doorgetrokken. Hier hebben eens de meerderjarige lidmaten verklaard, plechtig met Ja de leer, alhier
geleerd, de enige en volkomende leer der zaligheid te zijn, hier
heeft het water bij de heilige doop van hun kinderen gedropen van die kleine voorhoofdjes, en de ouders hebben ze
weggescheurd van ons, ondanks vele vermaningen. De
eeuwigheid zal openbaren, wat of hier de gevolgen van zijn,
tot in verre geslachten. In dezelfde annalen lees ik van 14
die weergekeerd zijn. Het klinkt zo gewoon. Opzeggen. Lidmaatschap opzeggen, alsof een kerk een vereniging is.
Ds Steen heeft ons kerk-begrip bijgebracht. Dit bracht verzet
want als Ds Steen het deed, dan deed hij dit met kracht en
geweld. Hoe herinner ik mij nog zijn prediking over de heilige
algemene Christelijke kerk waar hij de stelling verkondigde
dat als Jezus de Koning der kerk een brief zou schrijven aan
de kerk van Jezus Christus te Andijk, dan deze brief bezorgd moest worden bij de scriba van de Geref. kerk.
Andere artikelen op deze website:
