» Religie
» Strijd en Zegen
» Pagina 47-48
Andere foto's van onze kerkgebouwen, vanaf het geteerde
schuurtje in de kathoek aan de voet van de dijk, het huis,
thans nog bewoond door P. Schuurman, waar de kerk tot
Reformatie kwam. en verder de verschillende vergrote kerkgebouwen en nu deze Kathedraal.
De herdenkingsdienst werd bijgewoond door Classis-afgevaardigden en ook was aanwezig de zo beminde Ds J. v. d.
Sluis, die hier een lichtend spoor had getrokken in zijn ambtsperiode van 14 okt. 1894 tot l okt. 1901.
In zijn felicitatie waarschuwde hij tegen wereldgelijkvormigheid en eveneens tegen dode orthodoxie.
De samenkomst stond onder leiding van Ds H. Steen, die na
verwelkoming van de afgevaardigden. inzonderheid Burgemeester Groot, een gedachtenisrede hield naar aanleiding van
1 Sam. 13 : 19. „En daar werd geen smid gevonden in
Israël”. Hij tekende de vergelijking met Israëls droeve toestand en de kerken in 1836.
In geheel Friesland slechts twee
rechtzinnige predikanten. Eenvoudige lieden, vaak ongeletterd, zijn aangegrepen, om de kerk weer Kerk te doen zijn.
Het waren helden. geloofshelden, de deze onbedreven lieden
heeft God gebruikt, opdat het licht weer op de kandelaar zou
schijnen. Die voor dwepers gescholdenen, roeiden tegen de
tijdstroom op, en God van den Hemel deed het hun gelukken.
God houdt Zijn kerk in stand.
De avond-samenkomst was eveneens een blijde avond, waar vele herinneringen werden opgehaald en menig lied
werd gezongen. Door broeder Trompetter was voor deze gelegenheid een feestlied gemaakt.
Het feest was voorbij. Het is hier maar heel weinig feest.
Wat zal het zijn als het iedere dag feest is? Dat is toch voor
de Zijnen weggelegd. Ja, maar eerst en vooraf in de loopbaan! Neen, het kerkewerk was ook hier niet steeds een feest.
Een ander onheil, veel erger dan crisis en financiële moeilijkheden, kwam over ons. De oorlog van 1940-1945. Reeds
lang kwamen geruchten, dat in Duitsland een man naar voren
was gekomen, die het door het vredesverdrag van 1918 gehandicapte Duitse volk, zou verlossen van de tirannie. Hitler
kwam aan de macht. Hij beloofde het volk weer rijkdom en
eer. En al de benauwers zou hij vertrappen. En hoewel wij
het niet half bewust waren, heeft hij in eigen land het volk
der Joden reeds vermoord en beroofd, zonder dat iemand een
hand uitstak tot ontkoming. Wilden zij vluchten naar het
land der vaderen, dan belette zelfs Engeland hun de toegang
daar heen. Maar in 1939, toen Hitler Polen binnen drong, was
de maat vol en ontbrandde een oorlog die verschrikking over
Europa heeft gebracht. September 1939 werden ook onze
zonen en mannen opgeroepen om naar hun post aan de grenzen te gaan. Nog was het mobilisatie, maar in mei 1940 was
het oorlog in Nederland.
Van 10 tot 15 mei waren 86 mannen van onze kerk te
midden van vuur en vlammen. Ze streden op de Grebbeberg,
in het brandend Rotterdam, in de forten op de afsluitdijk en
Den Helder. Wouter Mantel moest reeds de eerste dag bij
's-Gravendeel zijn bloed storten voor een verraden en verloren zaak.
Wij waren bezet gebied. Daar was geen uitkomst in Oost en West. Alleen naar boven. Maar dan heel
hoog, want vliegtuigen braakten dood en verderf uit de
blauwe luchten.
Het God en mens onterende Nationaal socialisme liet de kerk
met rust, mits de kerk zweeg over gruwelen en haar protesten inhield. Maar een kerk die dat zou doen is geen kerk meer.
Andere artikelen op deze website:
