» Boeken » Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding » Pagina 27
Dat het de Duitsers nogal ernst was, bleek wel uit het feit, dat ze
zochten met speurhonden. De mensen van de ondergrondse bleven niet wachten
tot ze er waren, maar verspreidden de hele vracht over verschillende
veldersboeten in het land. Maar ook dat was maar een betrekkelijke
oplossing en lang niet veilig. Hoe meer mensen wisten van het bestaan van
die enorme voorraad, zoveel te gevaarlijker werd het. Toch kwam practisch
alles op de plaats van bestemming. Later is alles weer met motorschuiten,
veilig verborgen onder bieten en uien naar Broekerhaven gevaren en van daaruit is het weggebracht met een vrachtschip.
Dit was ook één van de manieren, waarop de Ondergrondse aan eten kwam
voor de onderduikers. In de meeste gevallen had de bezetter dan het
nakijken. Vaak was het een dringende noodzaak dat het gebeurde, want de
bezetter sleepte haast alles weg voor de totale oorlogsuitvoering van
Groot-Duitsland en de Hollanders moesten maar zien, hoe ze in leven bleven.
Maar voor der gelijke overvallen en kraken waren ook wapens nodig. Een
onderdeel van de ondergrondse droeg de naam van Knokploeg , kortweg K.P.
De mensen, die daarbij waren, zaten ook om die wapens te springen en te
kregen ze. Via geheime zenders werden er naar Engeland berichten gestuurd
en daarin werd o.a. ook gevraagd om wapens. Niet zomaar van: "Stuur eens even wat wapens", maar door middel van codes.
Dat waren berichten waar de Ondergrondse alles van afwist, doch waar de
Duitsers geen fluit van begrepen. Heel veel Nederlanders, die zo 's avonds
stiekem naar Radio Oranje luisterden, waarschijnlijk ook niet. Want die
omroeper zei soms de gekste dingen, die volgens een buitenstaander nergens op sloegen.
Na de nieuwsberichten hoorde je de omroeper dan zeggen "Piet komt
vanavond kijken" of "Zwaluwen komen terug in de lente" en
"De appeltjes zijn nog altijd Oranje". Maar de mensen van de
ondergrondse wisten dan wel hoe laat het was. Dan konden ze in de nacht
van die datum op dat uur, een vliegtuig verwachten, dat wapens zou droppen.