» Boeken » WO II » Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding » Pagina 38
Misschien hebben ze wel gedacht, dat hun dit niet zou overkomen, maar
toch is het gebeurd. Ze zijn gesneuveld en begraven op een dorp, waarvan
ze het bestaan niet eens geweten hebben. Ver van hun land, hun vaders en moeders, zijn ze gestorven voor de vrijheid waarin we nu nog leven.
Daar moeten jullie ook maar es over nadenken. Al hadden de Duitsers zo
langzamerhand in de lucht niet veel meer te vertellen, toch kwamen ze nog
met een geheim wapen. Daar had Hitler nog verschrikkelijk over opgeschept,
want dit werd een wapen, waardoor Duitsland de oorlog nog zou winnen. Het was de V-I, en later kwamen ze nog met de V-II.
Vliegende bommen werden ze wel genoemd, en dat waren het eigenlijk ook.
Een soort raket met kleine vleugeltjes, volgepropt met explosieven, die
aangedreven werd door een straalmotor, en radiografisch werd bestuurd.
Maar hoe verschrikkelijk de uitwerking van zo'n ding ook was, van een keer
brengen in de oorlog, zoals Hitler beweerd had, was gelukkig geen sprake.
We hebben ze hier ook over zien vliegen. Verschrikkelijk hoog, zodat je ze
soms amper kon zien. Soms hoorde je ze alleen maar, ongeveer hetzelfde
jankende geluid als een straaljager. Als het mooi weer was, zag je een stip met daarachter de lange witte condensstreep.
Het waren miserabele dingen, want de Duitsers beweerden dan wel, dat ze
die vliegende bommen precies konden besturen, maar het gebeurde maar al te vaak, dat ze hier of daar neerstortten.
Wij keken liever naar een vliegtuig, dat met zijn witte strepen O.Z.O.
(Oranje zal overwinnen) in de lucht schreef, of een grote V. van Victorie.
Maar de nood steeg tot het uiterste en het werd voor ons allemaal de
hoogste tijd, dat de bevrijding kwam. Op 't laatst was hier ook bijna geen
brandstof meer om het eten te koken. Alles raakte op. Toen kwam er hier in
de bakkerij van Faust & De Vries een gaarkeuken. Daar konden de mensen
hun aardappelen heen brengen en om 12 uur weer gekookt terughalen.
Ook werd er wel ander eten uitgereikt, zoals snert en hutspot. Maar lang niet zo smakelijk als je moeder die nu klaar maakt.