» Boeken » Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding » Pagina 40
Ook in Andijk deden al geruchten de ronde, dat ze hier ook alles onder water wilden zetten, maar
dat is er gelukkig niet van gekomen. Aanvankelijk leek het er op, dat de Duitsers nog het plan hadden,
de sluis bij Opperdoes te laten springen. Verschillende Andijkers die lid waren van de B.S. (Binnenlandse
Strijdkrachten) kregen ook de opdracht, om in geval van nood, te helpen om het de Duitsers onmogelijk
te maken. Ze moesten op een bepaalde plaats bij elkaar komen, om desnoods met geweld het laten springen
van de sluis te voorkomen.
Dat heeft er nog even gespannen. Op een vrachtwagen van een Andijker firma zijn ze er op af gegaan. Ze
hadden allemaal hun wapens mee en hoe dat allemaal zo goed is afgelopen, mag wel een wonder heten. Stel
je voor, dat ze onderweg eens Duitsers tegen gekomen waren, die de wagen zouden willen vorderen of
controleren, dan had je de poppen aan het dansen gehad. Het laten springen van de sluis is gelukkig
niet doorgegaan. En allemaal kwamen ze weer goed en wel thuis.
De B.S. was een ondergronds leger, dat samengesteld was uit alle mogelijke ondergrondse ploegen. Het
was eigenlijk bedoeld om de Duitsers in de rug aan te vallen als de geallieerde legers zouden komen,
om de oorlog in Nederland op die manier nog te bekorten. Hoewel er op sommige plaatsen en in steden
nog gevochten is, is de B.S. nooit volledig ingezet. Het is niet nodig geweest, omdat de Duitsers zich
nog op tijd overgegeven hebben. We zagen hier in die laatste dagen nog verschillende kleine groepen
Duitsers voorbij trekken. Ze probeerden allemaal nog via de Afsluitdijk weg te komen naar de Heimat.
Het waren nog maar zielige resten van de eens zo onoverwinnelijke Duitse legers.
Sommigen liepen, weer anderen reden op rammelfietsen, en een enkele keer zag je ze nog rijden in een
gammel "gasgeneratorautootje". Maar ze waren nog altijd gewapend en daar had je nog maar
rekening mee te houden.