» Boeken » WO II » Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding » Pagina 43
Waar de vlaggen en de wimpels toen vandaan kwamen, snapte je niet, want in de oorlog mocht je ze eigenlijk niet in huis hebben.
Maar ze waren weer te voorschijn gehaald en van alle huizen wapperde weer
de nationale driekleur. De hele dag was iedereen opgewonden en blij. 't
Was net of de mensen niet goed wisten wat ze er mee aan moesten. Zo opeens viel alle druk en angst van iedereen af. Geen angst meer voor de vijand.
Je mocht zomaar weer de straat op. Het was niet meer nodig om schuil te
kruipen en er werden geen mensen meer opgepakt en weggevoerd. Iedereen
mocht weer doen en laten wat hij wilde, en daar maakten de mensen dan ook
dankbaar gebruik van. Ik zie ze nog hossen en springen op de avond van de 5e mei op het plein van de Kuyperschool.
Het was een fantastisch gezicht met al die fakkels ertussen. Stel je dat
maar eens voor, dat je een hele avond gaat hossen en springen omdat je
eindelijk weer vrij bent. Boven op de dijk brandde een vreugdevuur van alle mogelijke rommel.
Al het gehate zwarte verduisteringspapier werd erop gegooid. En midden op
de brandstapel stond Hitler, gemaakt van latten en bekleed met zwart
papier. En de mensen maar dansen en zingen, de hele avond door. Er ging
een hoera op, toen Hitler langzaam omviel, en z'n kop, waar wat knalgoed in zat, met grote klappen uit elkaar barstte.
Die eerste dagen zullen de meeste Andijkers zich nog best herinneren. We
zagen voor het eerst de B.S. op straat. Ze hadden allemaal de blauwe
overal aan, het tenue van het Ondergrondse leger. Allemaal droegen ze een
helm van het vooroorlogse Nederlandse leger. De geweren over de schouder en iedereen droeg om de linkerarm de Oranje band met de letters B.S.
Er werden zelfs bazooka's meegevoerd. De Duitsers die nog in "De
Meiboom" zaten schrokken zich wild, toen daar zo'n 60 man gewapend
kwam aanmarcheren. Dat hadden ze waarschijnlijk nooit gedacht, dat we hier zo'n legertje hadden, dat bovendien nog goed bewapend was ook.