» Boeken
» Ter herinnering aan de 25-jarige Bevrijding
» Pagina 45
- 45 -
De echte bevrijdingsfeesten hebben we in september gevierd. Alles was
weer een beetje normaal geworden, de mensen konden weer wat reizen en er
was weer zo het een en ander te krijgen. Er is hier toen drie dagen lang
feest gevierd. Een feest, wat we nog niet vergeten zijn. Iedereen deed
mee, overal waren de huizen versierd en verlicht. En voor iedere woning
stond een zelfgemaakte erepoort, al dan niet verlicht en het meest
voorkomende opschrift was: "Holland vrij".
Voordat de feestelijkheden begonnen kwamen de mensen bij elkaar voor het raadhuis.
Daar is toen een gedenksteen onthuld voor onze plaatsgenoten en de
piloten, die in de oorlog omgekomen waren. Toen daarna het Wilhelmus werd
gespeeld, waren er verschillende mensen die het van ontroering niet mee
konden zingen, daarvoor lag alles nog te vers in het geheugen. Daarna zijn
de feesten begonnen. Er leek geen eind aan te komen. Op het feestterrein vóór
van Dokkum werden wedstrijden gehouden voor de schooljeugd. Ook waren er
volksspelen voor de ouderen, en de mensen vochten er haast om, om er aan mee te kunnen doen.
Wedstrijden in ringsteken, zakkenlopen, hardlopen, touwtrekken enz.
Er waren gecostumeerde voetbalwedstrijden. sportdemonstratie van de gymnastiekverenigingen en onze
fanfarecorpsen zaten bijna de hele dag te blazen.
's Avonds werden er toneelstukken opgevoerd over de dagen uit de bezetting
op een groot verlicht podium op het feestterrein en het publiek zat op de dijk.
Er waren fakkeloptochten, gecostumeerde optochten, stoelendansen, teveel
om op te noemen en overal waren liefhebbers voor. Iedereen vierde uitbundig feest.
Vijf jaar lang had men zoiets niet kunnen en mogen doen en nu moest al die
opgekropte feestelijkheid eruit. Optochten met paard en wagens en
vrachtauto's hebben we toen gezien, dat ik me nu nog afvraag hoe de mensen het klaar kregen.
Andere artikelen op deze website:
