Kistemaker

Thuis » Weekblad "De Andijker" » Donderdag 27 juli 1967, 46ste jaargang nr. 15

De Andijker, Donderdag 27 juli 1967

IJsselmeerwater binnenkort door uw kraan te gebruiken. Waterwinbedrijf achter de dijk gereed.

De werkzaamheden van het waterwinwerk PWN achter de dijk vorderen per dag. Binnen niet al te lange tijd zal het water door uw kraan te „tappen” zijn.
Regelmatig komt de vraag tot de chef van het bedrijf, de heer Goede, kunnen wij het gebouw bezichtingen? Helaas is dat nog niet het geval.
Als de officiële opening heeft plaats gevonden (begin 1968) zal iedere Andijker in de gelegenheid worden gesteld het werk te bezichtigen en de hele „watergang” te volgen. Tot zolang moeten belangstellende geduld hebben. Het is zeker de moeite waard een bezoek aan dit bedrijf te brengen. Het waterwinnen gaat met veel handelingen gepaard.

Op deze foto het openlucht basin. De juiste benaming van dit basin is Flucculator. Hier wordt een zgn. vlokkendeken gevormd die alle ongerechtigheden in zich kapselt. Deze „deken” doet dienst als filter en het water kom hier doorheen als helder water. Maar omdat het basin zich in de openlucht bevind, gaat het water hierna naar andere filters. Deze zijn ondergebracht in het volgende gebouw (op de onderste foto met het zig-zag dak). Hier wordt het water nogmaals gezuiverd met zandfilters. En ook dit is een zeer interessant gezicht, vooral als het water in deze filters in beroering wordt gebracht. Op de bovenste foto links: twee voorraad silo's van chemicaliën. Een voor gebluste kalk en een met actieve kool. De dosering van deze grondstoffen gaat geheel mechanisch. Alle onbebouwde ruimte rond de gebouwen zal worden beplant. De tuindienst van het PWN heeft een aardig ontwerp gereed.

Grondwater, zoals dat in de duinen van het PWN wordt gewonnen, bevat geen zuurstof, geen slib en is over het algemeen vrij van bacteriën. Na toevoeging van zuurstof kan daaruit over het algemeen door een eenvoudige filtratie o.a. zgn. snelle zandfilters, goed drinkwater worden verkregen.
Het IJsselmeerwater bevat daarentegen wel zuurstof en slib en ook bacteriën.
In Andijk wordt dit oppervlaktewater gezuiverd langs chemische weg. Aangezien de hoedanigheid van het IJsselmeerwater aan nogal sterke veranderingen onderhevig is, is er een dam gebouwd, waardoor 'n voorraadbekken is gevormd.
Door dit bekken worden de verschillen in het IJsselmeerwater zoveel mogelijk genivelleerd.

Tekst gaat verder onder deze scan.


Klik hier voor een grotere versie van onderstaande scan.
(Opent in een nieuw browservenster.)

De Andijker, Donderdag 27 juli 1967

Een belangrijk onderdeel hiervan is het uitzakken van het slib; IJsselmeerwater kan n.l. speciaal bij noord-oostelijke wind zeer slibhoudend zijn.
Een principieel voordeel van het bekken is, dat bij een plaatselijk tijdelijk hogere zoutconcentratie van het IJsselmeerwater, b.v. door uitslagwater van de polders, het inlaatwerk kan worden gesloten.
De wateronttrekking kan dan toch enige tijd voortgang vinden, waarbij het niveau in het bekken tot maximaal 2 meter kan dalen. Onder deze omstandigheden is er een watervoorraad – bij maximaal verbruik – van ca. 19 dagen.
Het voorraadbekken heeft daarentegen het nadeel dat door het zeer heldere water, versterkte algengroei kan worden verwacht.
Nadat het water door het ruwwaterpompstation 6 meter is opgepompt, vervolgt het zijn weg door een pijpleiding die door een tunnel gaat. Deze tunnel loopt over het gehele complex onder de gebouwen door.
Het water passeert achtereenvolgens de microzeven, detentiekelders, flocculatoren en filters, om als reinwater in de kelder bij het reinwaterpompstation te komen.
Door 't reinwaterpompstation wordt het water vervolgens via een buisleiding verpompt naar de kelder in Hoorn bij het grote nieuwe distributie-pompstation aldaar, vanwaar het zijn weg vervolgt voor distributie in het district Hoorn, naar het district Purmerend en later verder tot in het district Zaandam.

De microzeven zijn grote roterende trommels met heel fijn gaas (maaswijdte 35 micron) om de aanwezige algen (plankton) uit het water te verwijderen.
Vervolgens wordt aan het water de chloor toegevoegd om ammoniak en aanwezige organische stoffen af te breken en het water te desinfecteren.
Daar dit proces tijd vraagt, loopt het water door detentiekelders, ontworpen in de vorm van een labyrinth, waardoor het water kan inwerken.
Daarna worden aan het water zout en kalk toegevoegd. Dit ijzerzout vlokt uit en neemt het nog aanwezige slib op. Zo nodig wordt nog een stof toegevoegd om de vlokvorming te bevorderen. De kalk dient om het water dat door de toevoeging van chloor en ijzerzout wat zuur is geworden, weer te neutraliseren. Indien nodig, kan op dezelfde plaats ook actieve kool worden toegevoegd ter verbetering van de smaak.

Het water komt daarna in zgn. flocculatoren waar het onderaan wordt ingevoerd, gelijkmatig wordt verdeeld en boven weer gelijkmatig afgevoerd wordt. In de opwaartse stroom die ontstaat, wordt tengevolge van het evenwicht tussen de opwaartse snelheid van het water en de bezinkingssnelheid van het uitgevlokte zware ijzerzout met slibdeeltjes en eventuele koolstof, een zgn. „vlokkendeken” gevormd die als filter werkt. Het water wordt vervolgens over filters geleid, waar de laatste verontreinigingen worden verwijderd en vloeit vandaar naar de reinwaterkelder.
Het gehele bedrijf loopt zoveel mogelijk automatisch. Op het centrale paneel is het proces te volgen; storingen kunnen daar onmiddellijk worden onderkend.
Voor het chloor en het ijzerzout is een apart gebouw ontworpen, terwijl de kalk en kool zijn opgeslagen in grote silo's naast de doseerruimte. Bij de inbedrijfstelling zal de levering pl.m. 15.000.000 m3 per jaar kunnen bedragen; de maximale uurcapaciteit van het pompstation bedraagt dan 2400 m3.
Later zal door het aanbrengen van een reeds bij de bouw voorziene uitbreiding de productie kunnen worden opgevoerd tot pl.m. 20.000.000 m3 per jaar met een maximum capaciteit van 3600 m3 per uur.

Kosten gemoeid met de IJsselmeerwaterwinning

Met de bouw van het IJsselmeerpompstation, waarvoor op 20 augustus 1964 door de Commissaris der Koninging de eerste paal werd geslagen, zal een bedrag zijn gemoeid van ƒ 18.000.000 globaal te verdelen in:

Kosten bouwwerk
Kosten terreinophoging en -afwerking
Installatie
Bouwkosten van de dam


Kosten transportleiding Andijk-Hoorn
Bouwkosten pompstation Hoorn en inst. kelder   
Kosten transportleiding Hoorn-Purmerend
Bijkomende werken

Totaal ca
ƒ
"
"
"

ƒ
"
"
"
"

ƒ
6.000.000
1.000.000
6.000.000
5.000.000
----------
18.000.000
9.000.000
5.000.000
9.000.000
5.000.000
----------
46.000.000

Klik hier voor een grotere versie van onderstaande scan.
(Opent in een nieuw browservenster.)

De Andijker, Donderdag 27 juli 1967

 


© 2001-2025 | Sitemap | Contact

Facebook: Ansichtkaarten van Andijk